Levensproblemen

Donderdag a.s start aan de TA academie een nieuwe leergroep TA Psychotherapie. Een groep professionals uit de wereld van therapie, coaching en counseling gaat zich een aantal jaren verdiepen in de mogelijkheden die de Transactionele Analyse biedt voor hun patiënten en cliënten.
De druk op de (curatieve) geestelijke gezondheidszorg (GGZ) neemt enorm toe de laatste jaren. De betaalbaarheid komt daarmee flink in het gedrang. Meer en meer mensen doen een beroep op de professionele hulp die deze tak van de gezondheidszorg biedt. Twintig procent van de volwassen Nederlanders heeft jaarlijks een klacht van psychische aard. Een kwart gaat daarmee naar een professional in gezondheidszorg.
Er valt veel te zeggen over de oorzaken van die toenemende de druk. Een daarvan is dat er meer diagnostiek is. Vroeger was een kind 'gewoon' flink druk of 'gewoon' moeilijk in de communicatie. Tegenwoordig heeft zo'n kind al snel de diagnose ADHD of 'een stoornis in het autistisch spectrum' te pakken. Zo'n diagnose vraagt natuurlijk om behandeling door een van de vele professionals binnen de wereld van de geestelijke gezondheidszorg. In de wereld van volwassenen is depressie als aandoening de grootse oorzaak van arbeidsverzuim aan het worden. Deze constatering nodigt uit tot een diepgaande maatschappij analyse. Een samenleving die zoveel leed produceert zou zich eens achter de oren moeten krabben. Hoe dan ook, de mensen die dit treft verdienen adequate hulp.
Zulke analyses hebben natuurlijk nut. Het roer moet om. De gezondheidszorg wordt onbetaalbaar. Het kan echter ook zinvol zijn als de geestelijke gezondheidszorg zichzelf eens kritisch onder loep neemt. In juni 2012 nam hoogleraar psychiatrie & psychotherapie Frank Koerselman afscheid van zijn leerstoel aan de Universiteit Utrecht. Hij geeft een krachtige aanzet tot kritische introspectie. In een interview met dagblad Trouw zegt hij: 'De GGZ is ook aan hulpverlening gaan doen. De GGZ is patiënten ook cliënten gaan noemen. Patiënten zij mensen die ziek zijn. Cliënten zijn mensen die een dienst verlangen'. Hij stelt voor weer helder onderscheid te maken tussen 'mensen met een psychiatrische ziekte' die hard de hulp nodig hebben van professionals in de GGZ en mensen met 'levensproblemen' die elders voldoende support zouden moeten kunnen vinden.
Een belangrijk debat dat zeker onder de docenten en de grote groep studenten, die inmiddels aan de TA academie studeert, gevoerd wordt. Uitkomst? Studenten, opgeleid aan ons, door de European Association for Psychotherapy (EAP) geaccrediteerde instituut, vinden zeker hun weg in de wereld van de hulpverlening. Daartoe zijn zij meer dan voldoende toegerust.